The abstract of this research focuses on the analysis of Iranian articles about religious media, taking into account the close relationship between religion and media in Iran and the extensive theoretical attention to the subject of religious media in recent years. The study examines the implicit and sometimes explicit meanings conveyed by the authors regarding religious media, as well as the conceptual and intellectual framework of these articles and their authors. Therefore, the main question of this research is to understand how the concept of religious media is perceived conceptually among Iranian researchers and among experts in the field of religion and media.

سیاست های ارتباطی، مجموعه ای از اصول و هنجارهایی هستند که به منظور راهنمایی عملکرد نظام های اطلاعاتی و ارتباطی مورد نظر قرار می گیرند. امروزه، هرگونه سیاست گذاری در سازمان های رسانه ای مستلزم لحاظ کردن دیگر زمینه های ارتباطی است. موضوع این مقاله، راهبردهای رسانه ی ملی در سیاست گذاری رسانه های نوین ارتباطی و هدف آن شناسایی مهم ترین نقاط قوت، ضعف، فرصت ها و تهدیدهای رسانه ی ملی درعرصه سیاست گذاری رسانه های نوین و تدوین راهبردهای عملیاتی است. در این پژوهش، سیاست های رسانه ی ملی با استفاده از روش کمی-کیفی ماتریس تحلیلی (SWOT)، از طریق مصاحبه ی هدفمند با 12 نفر از خبرگان حوزه ی رسانه و سیاست گذاری آن بررسی شده است. در مجموع 12 نقطه ی قوت و فرصت به عنوان مزیت و تعداد 11 ضعف و تهدید به عنوان محدودیت شناسایی شده است. نمره ی 43/2 ماتریس ارزیابی عوامل داخلی و نمره ی 49/2 ماتریس ارزیابی عوامل خارجی نشان می دهد که نقاط ضعف رسانه ی ملی در سیاست گذاری رسانه های نوین، بیشتر از نقاط قوت آن و تهدید های پیش رو نیز بر فرصت های آن غلبه دارد که متناسب با آن، راهبرد های تدافعی ارائه شده است.

در نوشته حاضر، این فرض مورد سنجش قرار می گیرد که اصولا بروز و ظهور اولین اشکال رسانه ها (کتاب و مطبوعات ادواری و یومیه) از جمله مهم ترین عوامل بسط و نهادینه سازی هویت مدرن بوده است. با توجه به اشکال گوناگون رسانه ها، نگارنده موضوع مورد بررسی را به نقش و اهمیت تنها یکی از این رسانه ها یعنی مطبوعات محدود خواهد کرد. اما در این ارتباط بررسی چند مساله اجتناب ناپذیر است. این که تشکیل اجتماعات ملی و احساس مشخصا مدرن در چارچوب تعلق به یک ملت، رابطه مستقیمی با توسعه کلی آنها داشته است. بررسی مختصر شکل گیری مطبوعات و انواع آن، تعریف مفهوم هویت ملی و عناصر آن و تمهید استدلال هایی چند در برابر این فرض که چگونه گسترش مطبوعات به ایجاد جامعه مدرن مدد رسانده است، از جمله این مسایل است به منظور پیشتوانه بی نظری نیز از دیدگاه های متفکرانی چون جان تامپسون، هابر ماس، بندیکت اندرسون، هارولد لاسول و پاول لازارسلفد استفاده خواهد شد.

رسانه ی رادیو و تلویزیون که تلفیقی از تکنولوژی و فرهنگ است، وقتی در فرآیند تصمیم سازی و سیاستگذاری قرار می گیرد، دچار دوگانگی می شود. جنبه فرهنگی رسانه آکنده از امور مجازی و دلالت های لفظی است و در فرایند سیاستگذاری، تحت تاثیر ساختار های سازمانی قرار می گیرد. در نقطه مقابل، بخش تکنیکال رسانه در عصر انفجار اطلاعات بر فرهنگ سیطره یافته و سیاستگذاری فرهنگی را به سمت ساختار فناورانه متمایل ساخته است. در این شرایط برخی متفکران رسانه درخصوص قربانی شدن هنر در پای فناوری هشدار می دهند و از خدشه دار شدن رابطه انسان با هستی و جهان واقعی در دوره قدرت نمایی رسانه های مجازی ابراز نگرانی می کنند. نوع این تحقیق با عنایت به ماهیت مسئله و ویژگی اهداف و سؤالات آن و لزوم قرار داشتن در چارچوب نظریه پردازی و مدل سازی؛ « توسعه ای-کاربردی » می باشد. برای این تحقیق از روش داده بنیاد با رویکرد تحلیل محتوا برگزیده استفاده شده است. برای جمع آوری داده ها از مصاحبه عمیق و گروه های متمرکز و برای تجزیه و تحلیل داده ها از شیوه کد گذاری که نوعی تحلیل محتوا در روش داده بنیاد محسوب می شود. در این تحقیق برای طراحی مدل سیاستگذاری فرهنگی رسانه مدل از هر دو رویکرد تجویزی و توصیفی استفاده شده است. در نهایت، باتوجه به تحولات مهم تکنولوژیک در رسانه ملی و شناخت ویژگی های محتوا و ساختار از طریق گفتگو با کارشناسان خبره منتخب، مدلی چندوجهی برای سیاستگذاری فرهنگی رسانه ملی طراحی شد که ضمن شناسایی شاخص ها و مولفه های فرهنگ ایرانی – اسلامی، به شرایط نوین رسانه نیز توجه دارد.

بر اساس نظام حقوقی در جمهوری اسلامی ایران، از سازمان صداوسیما به عنوان رسانه ملی یاد می شود و از این حیث، صداوسیما از جایگاه ویژه ای برخوردار است و سازوکارهایی برای نظارت بر فعالیت های آن پیش بینی شده است. در پژوهش حاضر سعی شده است با استفاده از منابع کتابخانه ای و در پرتوی نگرشی به رویه عملی مجلس شورای اسلامی، به تشریح ابعاد ابزارهای نظارتی مجلس بر صداوسیما پرداخته شود. باوجود ابزارهای متعدد نظارت مجلس از جمله کمیسیون اصل نود قانون اساسی، تحقیق و تفحص، نظارت حقوقی از طریق قانونگذاری، نظارت مالی دیوان محاسبات، نطق و … به نظر می رسد که با توجه به ماهیت سازوکارهای یاد شده و نیز جایگاه ویژه رسانه ملی مطابق نظریه تفسیری اصل یکصد و هفتاد و پنجم قانون اساسی، مؤثرترین سازوکار نظارتی مجلس شورای اسلامی بر رسانه ملی، حضور دو تن از نمایندگان در شورای نظارت بر سازمان صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران است که در این خصوص نیز نتیجه نظارت این شورا بر صداوسیما، چیزی جز اعلام موارد کشف شده به مقام معظم رهبری نخواهد بود. از این رو، پیشنهادهایی مبنی بر اصلاح ترکیب شورای نظارت، بهبود تارنمای شورای نظارت با هدف پیش بینی امکان طرح شکایت در آن، تقویت شورای نظارت از طریق اصلاح قانون اساسنامه سازمان صداوسیما و ایجاد سازوکار ارجاع تخلفات به قوه قضائیه به همراه تشدید مجازات های مربوط به بی انضباطی مالی ارائه شده است.

مطالعه تاثیرات رسانه ها بر شکل دهی نگرش نسبت به جرم مدتی است که مورد توجه پژوهشگران حوزه های جامعه شناسی جنایی قرار گرفته است. از طرفی، اجرای طرح «ارتقای امنیت اجتماعی و اخلاقی» از سوی نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران و شیوه همراهی رسانه ملی با این طرح، نیز ضرورت چنین مطالعه ای را ایجاب می کند.مقاله حاضر درصدد تبیین ابعادی بوده است که شایسته است در همکاری رسانه ملی با مجریان این گونه طرح ها، مورد توجه قرار گیرد. از آنجا که مساله حجاب، از جدی ترین دغدغه های رسانه ملی و البته محوری ترین مفهوم طرح امنیت اخلاقی است، در این نوشتار بیش از مسایل دیگر مورد توجه و کانون تحلیل قرار گرفته است. در این مقاله بیش از هر چیز، به دسته بندی پرسش هایی پرداخته شده که مدیران رسانه ملی برای رسیدن به اهداف مشترک فرهنگی با طرح یاد شده، باید به آن بیندیشند.